Eclipse Video by Nick Marras

Eclipse Time lapse by Yiannis Efremidis

Australia, μια χώρα αποκομμένη από όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Με μοναδική χλωρίδα & πανίδα και άγρια άγνωστη φύση. Τεράστιες εκτάσεις ερήμων, τροπικά δάση, περιτριγυρισμένη από μεγάλους ωκεανούς γεμάτους ζωή, από τεράστιες φάλαινες, καρχαρίες & θαλάσσιους κροκόδειλους έως τροπικά ψάρια που κατοικούν στον μεγαλύτερο κοραλλιογενή ύφαλο του κόσμου. Σε αυτή την χώρα έμελε να βρεθούμε στο κυνήγι της σκιάς της Σελήνης . Ήταν μέσα Ιουλίου όταν 2-3 φίλοι συζητάγαμε τις πιθανότητες να βρεθούμε εκεί και χωρίς να το καλοκαταλάβουμε μέσα σε 3 μήνες μια μικρή ομάδα 7 ατόμων βρεθήκαμε με τα εισιτήρια στο χέρι να ξεκινάμε το μακρύ ταξίδι προς το μονοπάτι της σκιάς.
Cairns North Queensland 12/11/2012. Μετά από 5 μέρες στην πανέμορφη πόλη του Σύδνεϋ φτάσαμε στην περιοχή της έκλειψης. Η υγρασία, τα περιπλανώμενα σύννεφα και τα συνεχόμενα ντους – ψιλόβροχο - ήταν το βασικό χαρακτηριστικό του κλίματος της περιοχής. Ο καιρός ήταν άστατος και ασυνήθιστος για τα δικά μα δεδομένα, κάθε δέκα λεπτά μπορεί να ήταν διαφορετικός. Από την συννεφιά στην ηλιοφάνεια και από την ηλιοφάνεια στην ψιχάλα. Όλοι είχαμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε ότι θα είχαμε μια ακόμα περιπετειώδη έκλειψη. Η επόμενη μέρα μία από τα ίδια, η συννεφιά και η βροχή εναλλάσσοντας με μικρά διαστήματα ηλιοφάνειας. Το απόγευμα ρίξαμε τελευταία μια ματιά στις τελευταίες προβλέψεις. Η νεφοκάλυψη ήταν εμφανής σε όλα τα πιθανά σημεία παρατήρησης, η πιθανότητα να δούμε την έκλειψη ήταν πια θέμα τύχης. Παρόλα αυτά μελετώντας καλύτερα τα προγνωστικά διαπιστώσαμε ότι υπήρχε μια τρύπα με πιο αραιή συννεφιά ανάμεσα στο port Douglass και στο Palm cove και έτσι αποφασίσαμε να πάμε στην Oak beach, που ήταν μία από τις αρχικές μας επιλογές, μιας και ήταν στο κέντρο του μονοπατιού με την μέγιστη διάρκεια ολικότητας (2 λεπτά με 5 δεύτερα) .
Ξεκινήσαμε γύρω στις 12:30πμ, ο δρόμος ήταν άδειος και όσο πλησιάζαμε στο σημείο παρατήρησης όλο και βλέπαμε ανοιχτά τμήματα ουρανού στα ανατολικά. Οι ελπίδες μας αναπτερώθηκαν. Όταν φτάσαμε στην παραλία ήταν ήδη γεμάτη από εκλειπτικούς φίλους από όλο τον κόσμο. Αφού κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα στήσαμε και εμείς τα τρίποδα και τις φωτογραφικές μας. Μέσα σε όλα δεν έχασα την ευκαιρία να αποθανατίσω μέσα από τα περιφερόμενα σύννεφα μερικούς νότιους αστερισμούς. Ουσιαστικά ήταν μόλις η 2^η και τελευταία μας επαφή με τον Νότιο Ουρανό μιας και δεν μας έκανε καμιά καλή βραδιά σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού. Καθώς ξημέρωνε τα σύννεφα αντί να αραιώνουν πύκνωναν. Την ώρα που ανέτειλε ο Ήλιος υπήρχε ένα άνοιγμα χαμηλά και τον είδαμε να ανεβαίνει ώσπου κρύφτηκε μέσα στα πυκνά νέφη, χάνοντας την 1^η επαφή. Για λίγες στιγμές είδαμε την μερική φάση και όλοι παρακαλάγαμε για μια τρύπα την ώρα της ολικότητας. Η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε και λίγα δεύτερα πριν την 2^η επαφή ο Ήλιος ξεπρόβαλε σε μια στενή ανέφελη λωρίδα. Θα την δούμε συλλογίστηκα και αμέσως μετά ένα λαμπερό διαμαντένιο δακτυλίδι εμφανίστηκε. Ζητωκραυγές ακούστηκαν μόλις έκανε την εμφάνιση του το μεγαλοπρεπές στέμμα. Το θέαμα ήταν απόκοσμο και δεν περιγράφεται με λέξεις. Η χαμηλή θέση του Ήλιου στις 15 μοίρες, ο ωκεανός η παραλία και ο κόσμος που είχε μαζευτεί για την παρατήρηση του φαινομένου έκαναν το θέαμα μοναδικό. Ευτυχώς ο Γιάννης και ο Δημήτρης αποθανάτισαν το τοπίο με τις εξαιρετικές τους λήψεις και ο Νίκος το κατέγραψε με βίντεο. Μετά από την τρίτη επιτυχή παρακολούθηση ολικής έκλειψης αυτό που έχω να πω σε αυτούς που με ρωτάνε, μα καλά αφού έχεις ήδη δύο τι διαφορετικό θα δεις πάλι, ένα έχω να πω. Κάθε έκλειψη ήταν μοναδική και εντελώς διαφορετική. Μια ολική έκλειψη Ηλίου δεν την βλέπεις απλώς, αλλά την ζεις την βιώνεις!

Γιάννης, Νίκος, Λεωνίδας, Δημήτρης, Δέσποινα, Μυρσίνη & Αντώνης